Mediacje w sprawach nieletnich
W sprawach nieletnich sąd rodzinny w każdym stadium postępowania może – z inicjatywy lub za zgodą pokrzywdzonego – skierować sprawę do postępowania mediacyjnego, powierzając przeprowadzenie mediacji instytucji lub godnej zaufania osobie. Mediacja musi być dobrowolna, uczestnicy muszą wyrazić wolę udziału w niej w sposób w pełni świadomy, mogą tę zgodę cofnąć w każdym czasie.
Uczestnikami postępowania mediacyjnego są: nieletni oraz jego rodzice lub opiekun nieletniego pokrzywdzonego (jeśli jest osobą małoletnią, to także jego rodzice lub opiekun).
Mediacja może mieć miejsce tylko wówczas, gdy pokrzywdzonym jest osoba fizyczna i stosuje się ją jedynie w odniesieniu do czynów karalnych.
Mediatorem jest osoba bezstronna, nie reprezentuje ani nie opowiada się po żadnej ze stron. Mediator jest zobowiązany do zachowania tajemnicy, a samo postępowanie jest poufne. Odstąpienie od poufności jest możliwe tylko za zgodą wszystkich uczestników.
Sąd rodzinny udostępnia mediatorowi informacje z akt sprawy, z wyjątkiem informacji objętych tajemnicą państwową, danych o stanie zdrowia nieletniego oraz jego karalności. Mediator po przeprowadzeniu postępowania sporządza sprawozdanie i wraz z ugodą (jeśli została zawarta) przedstawia sądowi. Sprawozdanie zawiera jedynie informację o wyniku postępowania oraz wskazanie terminów, liczby i miejsc spotkań oraz osób biorących w nich udział. Mediator nie może w sprawozdaniu zawrzeć ocen wypowiedzi, a także zachowania uczestników.
Zawarta w wyniku mediacji ugoda nie kończy postępowania przed sądem. Sąd powinien uwzględnić w orzeczeniu treść ugody mediacyjnej. Mediacja jest bezpłatna- koszty ponosi Skarb Państwa.